Zakładając więc, że naturalna stopa bezrobocia w Polsce wynosi aktualnie około 5%, straty gospodarcze, jakie obecnie ponosimy z powodu bezrobocia, to odpowiednik 13% PKB23. Są to więc straty ogromne, mające wpływ na dochody budżetu i stopę życiową ludności.
Niezależnie od krytyki ogromnych firm i dominującej niechęci do nich, „(…) wielkie przedsiębiorstwa – jak twierdzi amerykański, światowej sławy ekonomista i erudyta John Kenneth Galbraith – pełnią wyraźnie widoczną rolę we współczesnej gospodarce, przejmując znaczną część produkcji we wszystkich rozwiniętych krajach. Na przykład około 2/3 produkcji przemysłowej Stanów Zjednoczonych pochodzi z tysiąca największych firm przemysłowych”2. Tak więc „tępienie” wielkich firm tylko dlatego, że są duże, byłoby rzeczą irracjonalną i dowodziłoby nieznajomości realiów współczesnego świata. też w znacznym stopniu amortyzują skutki redukcji zatrudnienia z dużych firm i ograniczają rozmiary bezrobocia.
Polskie prawo bankowe przewiduje, że bank może zawrzeć z innymi bankami umowę w sprawie wspólnego udzielania kredytu przez powołane konsorcjum bankowe. Bank inicjujący zawarcie umowy konsorcjalnej reprezentuje wobec kredytobiorcy wspólnie działające banki. Konsorcja bankowe tworzy się dla zapobieżenia nadmiernej koncentracji kredytu w jednym banku oraz dla rozłożenia ryzyka kredytowego na więcej banków. Kredyty konsorcjalne udzielane są bowiem zazwyczaj w wysokich kwotach na wielkie przedsięwzięcia gospodarcze. Zgromadzenie wielkich kapitałów wymaga więc współdziałania kilku banków.
Sprawdzoną strategią jest scedowanie obowiązku przyjmowania pytań na kierownika zespołu, który następnie wybiera prezentera znającego odpowiedź. Takie rozwiązanie ma dwie zalety:
Z drugiej strony, jak już wcześniej wspomniano, daleko idące rozczłonkowanie procesów pracy – to utrwalanie niewielkich umiejętności pracowników, groźne dla ich pozycji na zewnętrznym i wewnętrznym rynku pracy, to monotonia w pracy, znużenie i zła jakość.
Forma płac jest sposobem, w jaki wynagrodzenie jest wiązane z pracą. Tak więc forma płac jest ważna zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika rzutuje na efektywność pracy i płacy, na stosunki międzyludzkie i na kulturę firmy.
Jak wspomniano wyżej, banki posiadają specjalnie zabezpieczone pomieszczenie (skarbiec, skarbce depozytowe) dające całkowitą gwarancję bezpieczeństwa przechowywanych wartości. Mogą więc świadczyć jednostkom gospodarczym i innym oraz ludności usługi, polegające na bezpiecznym i pieczołowitym przechowywaniu w swoich pomieszczeniach ważnych dokumentów lub przedmiotów. Banki przyjmują do depozytu różne przedmioty o określonej i nieokreślonej wartości, papiery wartościowe i inne dokumenty, kwalifikujące się do przechowywania bez dodatkowych czynności administracyjnych. Bank może odmówić przyjęcia określonych depozytów i nie jest obowiązany uzasadniać swojego stanowiska.
W metodach analityczno-punktowych liczba punktów, jaką uzyskało w wycenie dane stanowisko pracy, jest podstawą do zakwalifikowania do określonej kategorii zaszeregowania. Na tym, najczęściej, rola tych metod w dziedzinie płac się kończy.
Taryfikator kwalifikacyjny określa sposób zaszeregowania poszczególnych stanowisk pracy do danej kategorii. Wiąże on stawki plac zawarte w tabelach płac z odpowiednimi kategoriami zaszeregowania. Określa zatem – na podstawie kryteriów wyceny pracy – kategorie zaszeregowania pracownika na stanowisku. Precyzuje również, jakie wymagania wiążą się z danym stanowiskiem oraz jakie warunki powinien spełniać pracownik, aby wykonywać określony rodzaj pracy. Taryfikator kwalifikacyjny wyraża więc związek między kwalifikacjami pracownika a wykonywanym przez niego rodzajem i zakresem pracy pozwala to na zapewnienie ścisłego związku między pracą i płacą.
Wadą każdego przedsiębiorcy jest to, iż za bardzo się we wszystko angażuje. Wymienia żarówki, za chwilę podpisuje czeki i poucza bardziej kompetentnych od siebie, jak mają wykonywać swoje obowiązki.